Accueil > 8053 affiches > Zwart behang, jaargang 1 Nr 2 - 20 december 1986

[Zwart behang, jaargang 1 Nr 2 - 20 december 1986]

-
Image (fixe ; à 2 dimensions)
titre :
[Zwart behang, jaargang 1 Nr 2 - 20 december 1986]
adresse :
. — Tilburg : LAO_ (Landelijk anarchistisch overleg) : Zwart behang,
description technique (h × l) :
. — 1 affiche (impr. photoméc.) : n. et b. ; 43 × 61 cm
notes :
descriptif :
Symbole(s) utilisé(s) :

[ text (journal mural / Newspaper poster) ; vignettes ]

texte :

jaargang 1 nummer 2 - 20 december 1986

Zwart behang

Kolofon

Zwart Behang is een maandelijkse uitgave van het LAO en wordt door heel Nederland verspreid. De bedoeling van deze muurkrant is het uitdragen van anarchistiese ideeën. Daarnaast willen we onze kijk geven op aktualiteiten.
Zwart Behang kost veel geld. Financiële steun in daarom noodzakelijk. Giften zijn welkom op ASN bankrekeningnr. 871340399 t.n.v. het LAO. Het gironr. vanhet ASN : 100965.
Voor reakties kun je schrijven naar onderstaand adres van het LAO.

Het LAO
Het Landelijk Anarchisties Overleg is een platform voor anarchistiese mensen. Samen verzetten we ons tegen de gang van zaken in de huidige maatschappij en proberen we een begin te maken met een vrije en basisdemokratiese samenleving. Ook zijn de meesten van ons aktief in plaatselijke groepen.
Alleen door onze eigen kracht en energie kunnen we iets bereiken. Denk, wordt aktief. Organiseer je, vorm zelf met je vrienden en vriendinnen een vrije groep. Heb je plannen of zin om mee te doen, schrijf dan naar :
LAO, Baarshof 14, Tilburg
Doen !

CS-gas

Het klinkt zo onschuldig voor het NOS-journaal en in de kranten : ’De politie gebruikte traangas’. Maar CS-gas is een gifgas, dat notabene in oorlogstijd verboden is. Van het gas ga je niet alleen tranen, je krijgt pijn in je ogen, je keel, je neus, je wordt misselijk en als het tegenzit ga je braken. Wat na een paar uur overblijft is hoofdpijn, misselijkheid en hier en daar een branderig gevoel.

Na een paar dagen kun je er ziek van worden (griepachtig) Krijg je heel hoge dosis binnen, of ben je astmaties of jong, dan kan het gas dodelijk zijn, of blijvend letsel bv blindheid, zeer waarschijnlijk tot gevolg hebben. Ook miskramen en misvormde kinderen kunnen het gevolg zijn. En er zijn natuurlijk nog meer effekten. Toch lijkt de politie dit wapen steeds sneller te gebruiken ; onlangs schoot ze het zelfs, zonder noodzaak, een gebarrikadeerd kraakpand in, zodat de mensen alleen naar een andere verdieping konden vluchten. Ook worden de granaten op mensen zelf geschoten, zoals onlangs in Frankrijk waarbij een aantal mensen zwaar gewond zijn geraakt.

Wij protesteren met klem tegen dit walgelijke politiegeweld !

Anarchisme

Anarchisme, wat is dat eigenlijk ? Is het chaos, ieder voor zich, onrecht, geweld, bommengooien, etc. ; zoals de media en de heren en dames politici ons willen doen geloven en misschien ook wel zelf denken ? Neen, driewerf neen. Anarchisme kan beschouwd worden als één van de drie hoofdstromingen van het socialisme naast de sociaal-demokratie en het kommunisme.

Kwa oorspronkelijke ideeën heeft het anarchisme met de sociaaldemokratie en het kommunisme gemeen dat het voor gelijkwaardigheid en gelijke rechten voor ieder mens is. Ekonomies zijn de produktiemiddelen (grond, grondstoffen, natuur, machines en fabrieken) gemeenschappelijk bezit en ieder werkt naar eigen vermogen en neemt naar eigen behoefte. De praktijk van de sociaal-demokratie en het kommunisme ziet er echter anders uit.

In tegenstelling tot het kommunisme en de sociaal-demokratie die voornamelijk ekonomies gericht zijn en autoritair zijn (er wordt van bovenaf bepaald hoe de "ideale" samenleving eruit moet zien), legt het anarchisme juist de nadruk op de samenleving zelf. De mensen zelf bepalen van onderop hoe zij willen leven en samenleven, hoe zij hun ekonomie inrichten, hoe zij zich beschermen, etc. Hierbij staat voor het anarchisme voorop dat iedereen gelijkwaardig en vrij is, rekening houdend met elkaar.

Alleen zo kan een vrije, sociale en rechtvaardige samenleving ontstaan zonder dat wie dan ook anderen oplegt hoe hij of zij moet (samen-) leven.

Frankryk 1986

Ook nederlandse journalisten schreven opmerkelijk veel over de massale studenten-protesten van begin december in Frankrijk. Dit lijkt voornamelijk ingegeven door nostalgie naar de studenten en arbeiders-opstand van Mei 1968. De situatie nu is echter heel anders, daar en hier. Mensen zijn nu veel banger om buiten de boot te vallen, de repressie is harder. De mensen zijn banger voor hun baan, banger voor hun toekomst. Dat


tóch honderdduizenden mensen (studenten, scholieren, ouders, arbeiders) zich verzet hebben tegen het binnenhalen van de industrie op de universiteiten en het elitairder worden van het hoger onderwijs is daarom een grote prestatie. Dat de Franse staat bakzeil heeft moeten halen is fantasties. Maar de zaak is daarmee zeker niet gewonnen. De beweging van onderop zal door moeten gaan in haar strijd voor onderwijs en een wetenschap die de mensen centraal stellen en niet de belangen van staat en industrie. Eén ding moet daarbij duidelijk zijn : in Nederland is precies hetzelfde aan de hand ; het gaat om één en dezelfde strijd !

Bazen en knechten

In onze wereld van overvloed wordt dagelijks oorlog gevoerd, honger geleden en het milieu meer vervuild. Het leven en de gezondheid van miljoenen mensen wordt dagelijks in gevaar gebracht. Een kleine groep bedrijven handelt in wapens, voedsel en geld, niet gehinderd door een geweten. Hun enige doel is het maken van zoveel mogelijk winst en voor dat doel gaan ze over lijken. Erop vertrouwen dat onze demokratie hier kontrole op uit kan oefenen is nogal naïef, want onze demokratie is een klucht. Regering en parlement dienen slechts de belangen van de grote bedrijven. Onze ’volksvertegenwoordigers’ hebben of krijgen vaak juist baantjes in het bedrijfsleven.

Natuurlijk is niet alles ’de schuld van het kapitaal’. Mensen zijn ook geneigd en hebben ook geleerd (!) om te vertrouwen op machthebbers, in plaats van zelfvertrouwen te hebben, in plaats van te geloven in hun eigen macht. Zo is ons hele leven georganiseerd : een kleine groep machthebbers en een grote groep ’machteloze’ volgelingen : in ’t gezin is vader de baas, in de katholieke kerk is de paus de baas, in politieke partijen en de vakbonden is het kader de baas.

Anarchisten worden altijd uitgemaakt voor idioten, terroristen enz., enz.. Op die manier wordt er een vreemd beeld van ons geschapen. De gevestigde macht vindt het blijkbaar nodig om datgene wat wij willen zeggen voor de mensen verborgen te houden of belachelijk te maken.

Wat anarchisten geloven is dat veel problemen oplosbaar zouden zijn, als niet een kleine groep zou heersen over en ten koste van velen. Daarom stellen wij het kapitalisme en de bestaande machtsverhoudingen telkens ter diskussie. Daarom zeggen wij ook : denk zelf eens na in plaats van te vertrouwen op je tv of je krant of je baas. Ga eens na wie er écht beter wordt van jouw werk, van jouw konsumptie. Je ontdekt dan waarschijnlijk ook dat alle konsumenten of alle kiezers of alle werkende mensen sámen méér macht hebben dan zij denken. Wij sámen kunnen bedrijven stilleggen, of failliet laten gaan door er niet meer te werken of niet meer te kopen.

Samen staan we sterk.

Denk !

Hans Kok

Het onlangs afgesloten gerechterlijk vooronderzoek naar de dood van de amsterdamse kraker Hans Kok zal niet leiden tot strafrechterlijke vervolgingen. Ook een onderzoek van de rijksrecherche zal niet tot disciplinaire maatregelen leiden. Dat is een grof schandaal !

Ook de alleen in het vooronderzoek betrokken bewakers gaan dus vrijuit. Andere betrokkenen - politie, artsen, justitie en burgemeester - bleven zowizo al buiten schot. En dit ondanks het feit dat er volgens het rijks recherche-onderzoek chaos heerste in het cellenblok waar Hans gestorven is. Politie, bewakers en artsen hebben hem laten kreperen. En zij worden nu door justitie en politiek gedekt. Datzelfde zagen we bij de willekeur rond de affaires RSV, Lubbers Ogem en Lockheed. De machthebbers gaan altijd vrijuit.

Woonwagens

De wereld is de mens een huis Groot genoeg voor ieders zelfontplooiing. Met voldoende verscheidenheid om ieder een eigen plaats te verzekeren. ’Een plaats benoemd door eigen keuze’s’, gevuld met het vertrouwen in eigen kracht. Waarbij de ene mens geen macht heeft over de andere. Zeker niet diens huis bepaalt Woonwagenbewoners hebben ook een eigen huis. Met een samenlevingsvorm waar ze op dit moment zelf voor kiezen. De staat heeft woonwagenbewoners altijd al gediskrimineerd ; hen in centrale kampen gezet. Nu de staatsmacht daar toch te kort blijkt te schieten, volgt een nieuwe deportatie, een volgende diaspora. Het gevolg hiervan zijn nog kleinere vrijheidsmarges.

Bijvoorbeeld in Tilburg heet de diaspora ’verspreiding en integratie’. Verspreiding over de hele stad, behalve over de ’rijke wijken’ Blaak en Zorgvlied. Want geld stinkt niet en woonwagens blijkbaar wel.

Opheffing van het centrale kamp betekent het totale isolement van de vrouwen, die straks zelfs elkaar niet meer hebben om koffie te drinken. Het betekent het beroepsverlies voor de mannen omdat bij de nieuwe standplaatsen geen bedrijfsruimte is voorzien. Het betekent de uitoefening van absolute staatswillekeur op een bevolkingsgroep, die onderdrukt wordt omdat ze anders is of lijkt te zijn.

De wereld is de mens een huis de staat maakt hem onbewoonbaar


sources :

recto-verso

cotes :

(iisg), A-Nl (anarchief G)