IISG (Amsterdam)

Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis

IISG Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis / IISH International Institute of Social History / IIHS Institut international d’histoire sociale

Postbus 2169
1000 CD Amsterdam

Cruquiusweg 31
1019 AT Amsterdam

T + 31 20 6685866
F + 31 20 6654181
E info@iisg.nl
http://socialhistory.org/

 

Affichage par année

446 affiches :

 

    [Zwart behang, jaargang 1 Nr 8 - 20 juni 1987]

    notice :
    Image (fixe ; à 2 dimensions)
    [
    Zwart behang, jaargang 1 Nr 8 - 20 juni 1987]. — Tilburg : LAO_ (Landelijk anarchistisch overleg) : Zwart behang, . — 1 affiche (impr. photoméc.) : n. et b. ; x × y cm.

    • Affiches par pays  : Pays-Bas
    • Lieux d’archivages  : IISG (Amsterdam)
    • Liste des thèmes  : délégation de pouvoir (élections)  ; émigration et immigration  ; racisme et antiracisme  ; technologie
    • Géographie, géopolitique et Histoire  :
    • Noms cités (± liste positive)  :
    • Presse citée  : Zwart behang (1986-1988/9)
    • Vie des mouvements  : journal mural
    notes :
    descriptif :
    Symbole(s) utilisé(s) :

    [ texte (journal mural / Newspaper poster) ; photo (portrait de Margareth Thatcher) ; dessin (homme noir planté dans un mur par un sabre occidental « Hoe blanken beschaven ») ]

    texte :

    jaargang 1 Nr 8 - 20 juni 1987

    Zwart behang

    Kolofon

    Zwart Behang is een maandelijkse uitgave van het LAO en wordt door heel Nederland verspreid. De bedoeling van deze muurkrant is het uitdragen van anarchistiese ideen. Daarnaast willen we onze kijk gewen op aktualiteiten.
    Zwart Behang kost veel geld. Financiële steun in daarom noodzakelijk. Giften zijn welkom op ASN bankrekeningnr. 871340399 t.n.v. het LAO. Het gironr. vanhet ASN : 100965.
    Voor reakties kun je schrijven naar onderstaand adres van het LAO.

    Het LAO
    Het Landelijk Anarchisties Overleg is een platform voor anarchistiese mensen. Samen verzetten we ons tegen de gang van zaken in de huidige maatschappij en proberen we een begin te maken met een vrije en basisdemokratiese samenleving. Ook zijn de meesten van ons aktief in plaatselijke groepen.
    Alleen door onze eigen kracht en energie kunnen we samen iets bereiken. Denk, wordt aktief. Organiseer je, vorm zelf met je vrienden en vriendinnen een vrije groep. Heb je plannen of zin om mee te doen, schrijf dan naar :
    LAO, Baarshof 14, Tilburg
    Doen !

    Vluchten kan niet meer…

    Sinds 15 april voert het ministerie van justitie een nieuw vluchtelingenbeleid. De cijfers van de eerste week tonen aan dat het in praktijk hierop neerkomt dat geen enkele asielzoeker/ster een vluchtelingen- of verblijfsstatus krijgt. In één enkel gesprek tussen politie of ambtenaar en asielaanvraager/ster wordt beslist of deze in Nederland kan blijven of niet. Het recht om
    hiertegen in beroep te bestaat in de praktijk al niet meer. Advokaten krijgen meestal geen of te weinig informatie om iets te ondernemen. Asielzoekers worden opgesloten en teruggestuurd naar waar ze vandaan kwamen. Van Zaire is in ieder geval bekend dat vluchtelingen daar bij terugkomst worden vermoord. Iraanse vluchtelingen worden meestal naar Turkije gestuurd, waarna ze op grote schaal worden uitgezet naar Iran. Zo kan in één dag een vluchteling hier aankomen, een gesprek voeren, waarin wordt beslist dat hij/zij geen vluchteling is en worden uitgezet met mogelijk eksekutie
    als gevolg.

    “Vluchtelingen worden zo steeds meer het slachtoffer van een beleid dat de centrumpartij — als ze nog in de kamer vertegenwoordigd was geweest — van harte had kunnen ondersteunen” (Lankhorst. PPR) Als wij niets kunnen ondernemen gaat dit door. In Amsterdam wordt een stedelijk solidariteitskomitee voor vluchtelingen (Posbus. 11501) opgezet om bovengenoemde praktijken te bestrijden. komst worden vermoord. Landelijk wordt geprobeert om hiervoor een netwerk op zetten. Neem je verantwoordelijkheid en schrijf of bei (020-246850).

    Genentechnologie : droom van nazi-zwijnen

    In allerlei wetenschappen wordt geëxperimenteerd. In de mediese- en biologiere wetenschap doet men onder meer onderzoek naar voortplanting en erfelijkheid. Dit heet met een duur woord : genentechnologie. Deze technologie is inmiddels zover dat we in staat zijn om de voortplanting en
    erfelijkheid sterk te beinvloeden : genetiese manipulatie In ons kapitalisties systeem wordt alleen geld in projekten gestoken wanneer ze winst opleveren. Overheid en bedrijfsleven hebben belang bij gezonde, slimme, gehoorzame mensen, die werken, eten, kinderen krijgen en sterven zoals de machthebbers dat willen. Geestelijk en lichamelijk gehandicapten, domme, lelijke, ongehoorzame mensen kosten alleen maar geld en brengen niet genoeg op. Met genentechnologie is het nu mogelijk om de natuur naar de hand te zetten. Het uiteindelijke doel hiervan is om meer ’waardevolle’ personen te krijgen en ’minderwaardige’ kinderen niet geboren laten worden.

    Wie hadden er in het verleden ook alweer van deze akelige ideeën ??? Precies, de nazi’s. In Nederland zijn de grootste investeerders in biotechnologie : Unilever, Akzo, Shell, DSM, Heineken en Gist Brocades We moeten ons niet laten belaen overrompelen door doktoren en specialisten. Laten we zèlf bepalen of we die onnatuurlijke ingrepen (zoals bijvoorbeeld vruchtwaterpunkties en reageerbuisbaby’s) eigenlijk wel willen.

    Gebed van het Kamerlid

    Onze vader, die in de stembus zijt,
    Geheiligd worden Uw 5000 gulden,
     
    Dat Uw zegeningen komen,
    En de arbeiders mij kiezen.
     
    Zowel om me vet te mesten,
    Als om me fijn te doen reizen
     
    Geef ons heden ons vaantje weer
    En vergeef ons onze revolutionaire zonden
     
    Omdat we onze kiezers toch altijd verraden en bedrogen hebben.
    En leidt ons niet in de verzoeking
     
    der opstandigheid regen U, o heilige Staat,
    En verlos ons door Uw gevangenissen,
     
    Van de boze anarchist, die niet stemmen wil
     
    Amen.

    J Onbekend Alarm 1922. 01. 2


    sources :
     







    [Zwart behang, jaargang 2 Nr 6 - 16 april 1988]

    notice :
    Image (fixe ; à 2 dimensions)
    [
    Zwart behang, jaargang 2 Nr 6 - 16 april 1988]. — Tilburg : LAO_ (Landelijk anarchistisch overleg) : Zwart behang, . — 1 affiche (impr. photoméc.) : n. et b. ; x × y cm.

    • Affiches par pays  : Pays-Bas
    • Lieux d’archivages  : IISG (Amsterdam)
    • Liste des thèmes  : Premier Mai
    • Géographie, géopolitique et Histoire  : États-Unis : histoire : 1886 (Haymarket )
    • Noms cités (± liste positive)  :
    • Presse citée  : Zwart behang (1986-1988/9)
    • Vie des mouvements  : journal mural
    notes :
    descriptif :
    Symbole(s) utilisé(s) :

    [ texte (journal mural / Newspaper poster) ; photos & dessins ]

    texte :

    Zwart behang, jaargang 2 Nr 6 - 16 april 1988

    Zwart behang

    Kolofon

    Zwart Behang is een maandelijkse uitgave van het LAO en wordt door heel Nederland verspreid. De bedoeling van deze muurkrant is het uitdragen van anarchistiese ideen. Daarnaast willen we onze kijk gewen op aktualiteiten.
    Zwart Behang kost veel geld. Financiële steun in daarom noodzakelijk. Giften zijn welkom op ASN bankrekeningnr. 871340399 t.n.v. het LAO. Het gironr. vanhet ASN : 100965.
    Voor reakties kun je schrijven naar onderstaand adres van het LAO.

    Het LAO
    Het Landelijk Anarchisties Overleg is een platform voor anarchistiese mensen. Samen verzetten we ons tegen de gang van zaken in de huidige maatschappij en proberen we een begin te maken met een vrije en basisdemokratiese samenleving. Ook zijn de meesten van ons aktief in plaatselijke groepen.
    Alleen door onze eigen kracht en energie kunnen we samen iets bereiken. Denk, wordt aktief. Organiseer je, vorm zelf met je vrienden en vriendinnen een vrije groep. Heb je plannen of zin om mee te doen, schrijf dan naar :
    LAO, Baarshof 14, Tilburg
    Doen !

    1 Mei 1988, de dag van… ja, van wie ?

    van arbeiders, van werklozen, van huisvrouwen, van jongeren of van bejaarden ????

    1 mei 1886 : in heel Amerika demonstreerden en staakten arbeiders voor betere leef— en arbeidsvoorwaarden. Dit werd neergeknuppeld en —geschoten door de toenmalige M.E. het geweld wat hierop volgde werd in Chicago afgemaakt met de beschuldiging van 8 anarchisten van moord. 1 kreeg 15 jaar, 2:levenslang, 1 pleegde zelfmoord en zijn cel en 4 werden opgehangen op 11 november 1887. Zij bleken allemaal onschuldig te zijn.

    1 Mia : international feest van de arbeiders bewening, wat valt er te feesten ??

    Meer vervormd den gegroeid
    Meer uniform […]
    Meer […]
    Meer […]
    Meer […]
    Meer […]
    Meer […]
    […]

    Dit is uw leven
    Zo wordt het nog naar
    Dit is uw leven
    Ik hoon dat ga u neussart

    ★ Mens sta op ★


    sources :
     


    [Zwart behang, jaargang 2 Nr 12-okt 88]

    notice :
    Image (fixe ; à 2 dimensions)
    [
    Zwart behang, jaargang 2 Nr 12-okt 88]. — Tilburg : LAO_ (Landelijk anarchistisch overleg) : Zwart behang, . — 1 affiche (impr. photoméc.) : n. et b. ; x × y cm.

    • Affiches par pays  : Pays-Bas
    • Lieux d’archivages  : CIRA (Lausanne)  ; IISG (Amsterdam)
    • Liste des thèmes  : colonialisme  ; populations autochtones  ; racisme et antiracisme
    • Géographie, géopolitique et Histoire  : Australie
    • Noms cités (± liste positive)  :
    • Presse citée  : Zwart behang (1986-1988/9)
    • Vie des mouvements  : journal mural
    notes :
    descriptif :


    [ texte (journal mural / Newspaper poster) ; photos ]

    texte :

    Zwart behang

    Zwart behang is een uitgave van het Landelijk anarchisties overleg-voor info : Baarshof 17 Tilburg — Jaargang 2 Nr 12-okt 88

    Wit Australië heeft zwarte geschiedenis !!

    een aboriginal man aan het woord : "In 1770 kwam een witte zeeman aanzetten met een boot uit Engeland en zei :-dit land is Terra Nullius. Braakliggende woestenij en onbewoond. Hij hees een stuk vod aan een stok als het merkteken van de witte man en zei dat het hele land toebehoorde aan de Koning van Engeland. Meer witten kwamen op 26 januari 1788 en toen schoten ze ons neer omdat zij meenden dat wij op het terrein van de engelse koning stonden. Op één of andere manier meende hij dat zijn vod en zijn stuk papier hem ’t recht gaven, en hij nam ons recht op leven, op land en op een eerlijke deal af, en toen de meesten van ons doodgeschoten waren, duwde hij ons in veekampen, vluchtelingenkampen waar we vandaag nog zijn".

    Fest ?

    1988, het tw2ehondertste jaar van de kolonisatie van Australië door Europeanen-witte-. Op dit moment zijn er nog maar 200.000 van de oorspronkelijke bewoners, de Aborigenes. Zij moeten toezien hoe de 14 miljoen witte inwoners vieren dat 200 jaar geleden een handje vol Europese voorvaderen voet aan wal zetten en begin maakten met de uitmoording van de toen ca 2 miljoen aanwezige Aborigenes.

    200 jaar kolonisatie

    De Aborigenes leefden naar schatting al zo’n 40000 jaar in Australië toen de Engelse kolonisten onder "goddelijke gezag", in 1788 bezit namen van het land. Noch in 1788 noch daarna is er over het Aboriginal land onderhandeld, De Europeanen beschouwden de Aborigines als een minderwaardig soort mens, gelijkwaardig aan dieren, waarmee ze konden doen en laten wat zij wilden. De hele 19e en 20e eeuw werden de Aborigines eenvoudig verdreven of vermoord als de blanken hun land wilden hebben. Voorzover de overlevenden niet als slaven werden tewerkgesteld, werden ze uitbetaald met rum zodat ze aan de drank raakten. Ze werden gemarteld en uitgebuit en vielen op grote schaal ten prooi aan allerlei geïnporteerde ziekten, waartegen ze geen verweer hadden. De vrouwen werden gedwongen zich te prostitueren en kinderen werden van hunouders weggeroofd an hen een westerse "beschaving" bij te brengen.

    De laatste slag

    Alleen de Aborigines in de meest ontoegankelijke afgelegen en onvruchtbare gebieden bleef kontakt met de europese expansiedrift aanvankelijk bespaard. Maar ook daar kant nu verandering in nu de laatste jaren juist daar, in de bergen en de woestijnen van Noord- West- en Centraal Australië een overvloed aan bodemschatten zijn ontdekt. Steenkool, ijzererts, goud, zilver, diamant, uranium, het kant allemaal in grote hoeveelheden voor. Australië is bezig met een jacht naar grond-stoffen, waarmee de Aborigenes, zoals het er nu naar uit ziet, hun laatste stukjes land zullen kwijtraken. Ook nu nog denken de witten recht te hebben op het land.

    De huidige situatie

    De 200.000 Aborigenes vormen een gekleurde "derde" wereld enklave binnen het "beschaafde" Australië. Op het gebied van mensenrechten, huisvesting, voedselvoorziening, gezondheidszorg, onderwijs, werkgelegenheid en eigendomsverhoudingen warden zij door de witte samenleving gediskrimineerd, verwaarloosd en uitgebuit. De kindersterfte is drie maal zo hoog als onder de rest van de bevolking. De gemiddelde levensverwachting van een Aborigine is 52., 20 jaar korter dan die van zijn witte, mede Australiër. Gedurende die tijd ontvangt hij slechter onderwijs, is hij of zij vaker en langduriger ziek en loopt hij bovendien zo’n 13 maal grotere kans an in de gevangenis te belanden dan degenen die zijn/haar enige oorspronkelijke bezit, het land en daarmee de kultuur, hebben afgenomen, de witten. En sinds 1980 zijn in die gevangenissen 108 Aborigines gestorven onder zeer bedenkelijke omstandigheden : verwaarlozing, afranzelingen door witte bewakers. Een van de eksessen in een racistiese staat !

    Nederland en het feest ?

    Net zoals bij engelsen zitten er veel nederlanders is het ’land van melk en honing’, het land waar in de jaren 50 en 60 duizenden nederlanders naartoe emigreerden. Voorwaar een reden vee, Nederland uk’ aan dit schijnheilige feest mee te doen. Een greep : -de PTT heeft een speciale postzegel uitgegeven ; -een brosjure van het ministerie van Onderwijs en Wetenschappen voor nederlandse scholen : een brosjure vol racisme en diskriminerende opmerking-over Aborigines ;
    - bekende nederlanders- als Mulisch, Nooteboom en koningin Beatrix- die de witte festiviteiten op komen luisteren (Beatrix gaat eind oktober).

    Dat bij deze aktiviteiten geen, nauwelijks of onjuiste informatie zal worden gegeven over de huidige situatie van de Aborigines ligt voor de hand. Dat zou te pijnlijk zijn. Niet in de laatste plaats vanwege de nederlandse bijdrage aan de kolonisatie van Australië.

    Geen feest

    De Aborigines zijn vreemdelingen in hun eigen land geworden, uitgebuit, uitgemoord, vertrapt en gediskrimineerd. Voorwaar geen reden tot feest, een feest dat zeker geen ondersteuning vanuit Europa verdient ! Nederland dient de festiviteiten te boykotten. Aboriginal vertegenvoordigers roepen NL op niet mee te doen. Laat je protest horen. Schrijf of bel naar iedereen die op bezoek gaat of mee doet, vertel over de wantoestanden in Australië !

    In de woorden van Yunupingu, een traditionele Aborigine uit Noord-Australië :

    Dit jaar zullen we ons terugtrekken op ons land, en we zullen treuren om onze mensen en onze talen die zijn uitgemoord tijdens jullie korte verblijf met ons. Wij zullen geen miljoenen uitgeven aan advertenties, of spelletjes bedenken die volwassen mensen dan moeten gaan spelen, en we zullen geen monumenten bouwen.

    Dat hoeven we niet Le doen. Onze manier van vieren en onze ceremonies komen voort uit ons dagelijks leven. Wij hoeven niets te forceren of op te sieren. Het leven zelf is onze viering. En door op onze manier te leven, laten we ons respect voor het land zien, niet voor de daden van individuen.

    Het is ons geloof dat het land, de aarde, deze viering van ons nodig heeft — als bewijs dat we er nog steeds om geven, om Le overleven en te kunnen groeien.

    Normaal gesproken houden we deze dingen voor onszelf. Maar nu, als wij iets vieren, wanneer we onze liefde en zorg voor het land herbevestigen, wanneer we duidelijk stellen dat we hebben overleefd, hopen we dat jullie door hebben wat wij doen. Wij hopen dat jullie nadenken over hetgeen wij zeggen. Dit hopen we, omdat we willen dat jullie zullen beginnen te begrijpen wat het betekent om om het land te geven. Helaas hebben jullie in de korte periode dat jullie hier zijn daar weinig blijk van gegeven. Jullie hebben het water vervuild ; planten, dieren en vogels vernietigd ; ons bijna uitgeroeid ; de lucht vergiftigd ; erosie en overstromingen veroorzaakt en woestijnen gecreëerd waar eens bossen waren.

    Jullie kunnen zo niet doorgaan. Zonder respect voor het land zijn we allemaal verloren.

    Wij kunnen waarde hechten aan het land waarop we leven, maar niet aan ’t land dat jullie hebben gestolen en kapot hebben gemaakt. Pas als jullie om het land gaan geven zoals wij dat doen, kan er sprake zijn van hoop.

    Dus — luister eens goed naar onze boodschap dit jaar, en denk er over na. En kijk dan eens goed naar jezelf : met die puinhoop die jullie van ons land hebben gemaakt — denk je werkelijk dat je iets te vieren hebt ?

    Staande op deze toren en uitkijkend over het land, kun je duidelijk zien wat de blanken in 200 jaar tijd hebben gedaan. Eigenlijk heb ik op deze plaats niet langer het gevoel op, Aboriginal land te zijn. We hebben gehoord dat jullie koningin dit zogenaamde 200-jarige bestaan van Australië wil gaan vieren. Zij Moet zich realiseren dat ze hier de handen komt schudden van de onderdrukker van de Aborigines. Wij hopen, en dit vragen we de mensen in Nederland, dat dit bezoek kan worden voorkomen.


    Aborigine vlag [vlag]
    Zwart — de autochtone ’Aboriginal" bevolking
    Rood — het land en het bloed vergoten bij de verdediging van t land
    Geel — de Zon schenker van al het leven


    ABSOC 88 — Voor meer informatie

    ABSOC (aboriginal Solidariteits Campagne)
    Postbus 4090, 1009 AB Amsterdam
    tel. : 022-938625
    of
    Walstraat 21, 7511 GE Enschede
    tel. : 053-318050 (di van 1400-1600 uur)

    Verder lezen ? :

    De dromtijf, verhalen van de australiese aborigines
    Ankh-Hermes, Deventer (1983)

    200 jaar onderdrukking, bundel van div artikelen
    PIK/ABSOC, Walstraat 21 Enschede

    Australische Aborigines in verzet
    XminY weerwerk Noordermarkt 26 Amsterdam

    ABSOC 88 nieuwsbrief
    postbus 4090, 1009 AB Amsterdam


    sources :

    Encre noir ou brune ?



    [Anarchist conference & Festival, July 20-25 1989, San Francisco]

    notice :
    Image (fixe ; à 2 dimensions)
    [
    Anarchist conference & Festival, July 20-25 1989, San Francisco]. — San Francisco : [s.n.], . — 1 affiche (impr. photoméc.), coul. (deux  : rouge , noir , papier blanc ) ; 44 × 28 cm.

    • Affiches par pays  : États-Unis
    • Lieux d’archivages  : IISG (Amsterdam)
    • Liste des thèmes  : culture  ; propagande
    • Géographie, géopolitique et Histoire  : États-Unis : histoire
    • Noms cités (± liste positive)  :
    • Presse citée  :
    • Vie des mouvements  : conférence, débat…
    notes :
    descriptif :
    Symbole(s) utilisé(s) :

    [ text ; drawn (black rose) ]

    texte :

    Anarchist conference & Festival, July 20-25 1989, San Francisco

    The 1989 Anarchist Conference/Festival will be the fourth annual gathering of political, cultural and community activists and others from across North America and around the world who share an anti-authoritarian spirit. We gather to share experiences and ideas, celebrate alternative culture, strengthen our work for radical change and social revolution, build community and have fun. The five days will include discussions, workshops, skills-sharing, performances, cultural events, networking, celebration, and much,much more. Interested ? Call :
    Without Borders (415)864.4674

    Anarchy : A self-governed society in which people organize themselves from the bottom up on an egalitarian basis ; decisions made by those affected by them ; direct democratic control of our workplaces, schools, neighborhoods, towns and bio-regions with coordination between differing groups as needed. A world where women and men are free and equal and all of as have power over our own lives, bodies and sexuality ; where we cherish and live in balance with the earth and value diversity of cultures, races and sexual orientations, where we work and live together cooperatively.

    Labor donated, means of production borrowed without permission


    sources :

    IISG.

    11 × 17 inch.























    [Le destin de l’homme se joue partout et tout le temps]

    notice :
    Image (fixe ; à 2 dimensions)
    [
    Le destin de l’homme se joue partout et tout le temps]. — Bruxelles = Brussels Bruxelles : Alternative libertaire mensuel (Bruxelles), (22_mars, impr. du (Bruxelles)). — 1 affiche (impr. photoméc.), coul. (deux  : rouge , noir , papier blanc ) ; 61 × 43 cm.

    • Affiches par pays  : Belgique
    • Lieux d’archivages  : CIRA (Lausanne)  ; IISG (Amsterdam)
    • Liste des thèmes  :
    • Géographie, géopolitique et Histoire  :
    • Noms cités (± liste positive)  : Dagerman, Stig (1923-1954)
    • Presse citée  : Alternative libertaire (Belgique : 1976-2005)  ; MA !
    • Vie des mouvements  :
    notes :
    descriptif :


    [ texte de Stig Dagerman (1950), en calligramme (ici, un disque) ; une affichette (42 x 30) de la revue MA! (Genève), puis sa reprise par Alternative libertaire ]

    texte :

    Parler de l’humanité, c’est parler de soi-même. Dans le procès que l’individu intente perpétuellement à l’humanité, il est lui-même incriminé et la seule chose qui puisse le mettre hors de cause est la mort. Il est significatif qu’il se trouve constamment sur le banc des accusés, même quand il est juge. Personne ne peut prétendre que l’humanité est entrain de pourrir sans, tout d’abord, constater les symptômes de la putréfaction sur lui-même, sans avoir lui-même commis de mauvaises actions. En ce domaine, toute observation doit être faite in vivo. Tout être vivant est prisonnier à perpétuité de l’humanité et contribue par sa vie, qu’il veuille ou non, à accroître ou à amoindrir la part de bonheur et de malheur, de grandeur et d’infamie, d’espoir et de désolation, de l’humanité.

    C’est pourquoi je puis oser dire que le destin de l’homme se joue partout et tout le temps et qu’il est impossible d’évaluer ce qu’un être humain peut représenter pour un autre. Je crois que la solidarité, la sympathie et l’amour sont les dernières chemises blanches de l’humanité. Plus haut que toutes les vertus, je place cette forme que l’on appelle le pardon. Je crois que la soif humaine de pardon est inextinguible, non pas qu’il existe un péché originel d’origine divine ou diabolique mais parce que, dès l’origine, nous sommes en butte à une impitoyable organisation du monde contre laquelle nous sommes bien plus désarmés que nous pourrions le souhaiter.

    Or, ce qu’il y a de tragique dans notre situation c’est que, tout en étant convaincu de l’existence des vertus humaines, je puis néanmoins nourrir des doutes quant à l’aptitude de l’homme à empêcher l’anéantissement du monde que nous redoutons tous. Et ce scepticisme s’explique par le fait que ce n’est pas l’homme qui décide, en définitive, du sort du monde, mais des blocs, des constellations de puissances, des groupes d’États, qui parlent tous une langue différente de celle de l’homme, à savoir celle du pouvoir.

    Je crois que l’ennemi héréditaire de l’homme est la macro-organisation, parce que celle-ci le prive du sentiment, indispensable à la vie, de sa responsabilité envers ses semblables, réduit le nombre des occasions qu’il a de faire preuve de solidarité et d’amour, et le transforme au contraire en co-détenteur d’un pouvoir qui, même s’il paraît, sur le moment, dirigé contre les autres, est en fin de compte dirigé contre lui-même. Car qu’est-ce que le pouvoir si ce n’est le sentiment de n’avoir pas à répondre de ses mauvaises actions sur sa propre vie mais sur celle des autres ?

    Si, pour terminer, je devais vous dire ce dont je rêve, comme la plupart de mes semblables, malgré mon impuissance, je dirais ceci : je souhaite que le plus grand nombre de gens possible comprennent qu’il est de leur devoir de se soustraire à l’emprise de ces blocs, de ces Églises, de ces organisations qui détiennent un pouvoir hostile à l’être humain, non pas dans le but de créer de nouvelles communautés, mais afin de réduire le potentiel d’anéantissement dont dispose le pouvoir en ce monde. C’est peut-être la seule chance qu’ait l’être humain de pouvoir un jour se conduire comme un homme parmi les hommes, de pouvoir redevenir la joie et l’ami de ses semblables.

    Le destin de l’homme se joue partout et tout le temps

    Stig Dagerman 1950

    Alternative libertaire - 2, rue de l’Inquisition 1040 Bruxelles - un exemplaire gratuit sur demande


    sources :

    « Publié en 1950 dans les colonnes de l’hebdomadaire Vi (Nous), organe de presse des coopératives suédoises, cet article répond à une enquête sur le thème “Croyons-nous en l’être humain ?” […] ; traduit du suédois par Philippe Bouquet. », d’après : http://1libertaire.free.fr/dagerman.html

    L’affiche parait également insérée dans Alternative libertaire n° 116 (février 1990).

    L’affiche est datée de 1979 sur Wikipédia !, mais la date ne correspond pas au slogan de la ligne du bas. S’agit-il d’une référence à une impression précédente, non repérée ?


    1987

    1987
    Affiches liées