[Solidariteit. De kracht van de strijd ligt in de uitbreiding van de staking]

descriptif :

[ texte ]

texte :

Solidariteit

De stakende arbeiders hebben Zaterdag 1 Juni in de Apollohal besloten
de strijd voort te zetten.

Hetzelfde deden de stakers in Rotterdam, die op dezelfde dag in de Rivièrahal bijeenkwamen. Ze leggen zich niet neer bij de eis der ondernemers, eerst aan het werk te gaan en dan maar af te wachten, wat aan de conferentietafel over hun lot zal worden beslist. Ze weten, dat zulks de volledige capitulatie zou betekenen.

Allen vormen een front tegen de arbeiders

De ondernemers, die de arbeiders willen laten werken voor een loon, dat niet toereikend is om in leven te blijven.

De regeering, die ook de nieuwe strijdorganisatie van de arbeiders, de E.V.C. wil dwingen, zich aan de beruchte „regelen van het spel" te onderwerpen.

Regelen van het spel, waarbij de door de regeering erkende arbeidersleiders, samen met ondernemers en regeeringsvertegenwoordigers zullen uitmaken, aan welke arbeidsvoorwaarden de arbeiders zich moeten onderwerpen, die aan de arbeiders het enige wapen dat ze nog bezitten, het stakingsrecht, ontnemen.

Ook de oude vak bonden staan reeds lang in dit front. Hun leiders kennen alleen nog die eene taak, de arbeiders te knevelen en te binden, om ze machteloos aan de uitbuiting door de ondernemers uit te leveren.

En nu is ook de centrale leiding van de EVC, die op het punt staat, de fusie met de oude vakbonden te voltrekken, in hetzelfde arbeiders-vijandige front komen te staan.

Met het advies, Zaterdag 1 Juni gegeven, het werk te hervatten, en zich aan de regelen van het spel te onderwerpen, heeft zij voor de regeering en ondernemers gecapituleerd.

Zeer terecht heeft een arbeider in de vergadering opgemerkt, dat, al zou de regeering de EVC willen erkennen, wij de regeering nog niet erkennen.

Vooral dit moet de strijdende arbeiders duidelijk zijn. De EVC zal in de voortgezette strijd niet meer de strijd-organisatie zijn, die de arbeiders de zo nodige ruggesteun geeft.

Het wreekt zich nu, dat de strijdende arbeiders niet zelf de organisatie van de strijd ter hand hebben genomen.

Het besluit der EVC-leiding, om de staking te beperken, zou het einde van de strijd betekenen.

Dit zou niet alleen de volledige capitulatie, maar de volstrekte nederlaag zijn.

Het hoeft niet zo te zijn !

Maar dan moet de organisatie van de strijd door de stakers zelf ter hand worden genomen.

Alle stakersgroepen moeten onmiddellijk in vergadering bijeenkomen, en hun eigen stakingsleiding kiezen, hun directe vertegenwoordigers, die tezamen de centrale leiding vormen. De organisatie van de steun moet met vernieuwde kracht worden aangepakt, in handen van de nieuwe leiding, die direct aan de stakersvergadering verantwoordelijk is.

Maar daarmee alleen is de strijd niet te winnen.

De kracht van de strijd ligt in de uitbreiding van de staking

De stakers moeten GEZAMENLIJK optrekken naar de andere bedrijven en een beroep doen op de
daadwerkelijke solidariteit
van alle arbeiders in alle bedrijven.

Wat is arbeiderssolidariteit ? Is het genoeg dat de arbeiders een deel van hun loon afstaan ? Neen, kameraden, dat is n iet genoeg. Het neerleggen van de arbeid is de hoogste en beste vorm van solidariteit.

Het werk in alle bedrijven moet komen stil te leggen, als een machtig protest van de gehele werkende bevolking.

Het is een strijd, die voor alle arbeiders gestreden wordt.

De „spel regels" van de regeering en de ondernemers maken de arbeiders machteloos.

De in de strijd één geworden arbeiders vormen de enige macht, die aan de wurgende greep van het kapitaal weerstand kan bieden.

Comité van Arbeiders Eenheid.

---

sources :