Kazantzáki̱s, Níkos = Καζαντζάκης, Νίκος (1883-1957)

1 affiche :

[Ολη η γησ ειναι μια πομπηϊα, Αιγη ωρα πριν απο την εκρηξη = Oli̱ i̱ gi̱s einai mia Pompi̱ïa, Aigi̱ o̱ra prin apo ti̱n ekri̱xi̱]

notice :

Image (fixe ; à 2 dimensions)
[Ολη η γησ ειναι μια πομπηϊα, Αιγη ωρα πριν απο την εκρηξη = Oli̱ i̱ gi̱s einai mia Pompi̱ïa, Aigi̱ o̱ra prin apo ti̱n ekri̱xi̱]. — [S.l.] : [s.n.], [s.d.]. — 1 affiche (impr. photoméc.), coul. (une : noir, texte en défonce, papier blanc) ; x × y cm.

---

• Affiches par pays : Grèce
---
• Lieux d’archivages : CIRA (Lausanne)
---
• Liste des thèmes :
---
• Géographie, géopolitique et Histoire :
---
• Noms cités (± liste positive) : Kazantzáki̱s, Níkos = Καζαντζάκης, Νίκος (1883-1957)
---
• Presse citée :
---
• Vie des mouvements :
---
notes :
descriptif :




[ texte (en défonce) ]
texte :
Ολη η γησ ειναι μια πομπηϊα
Αιγη ωρα πριν απο την εκρηξη
Βλέπω τά πλήθη πού άδικούνται καί πεινούν νά κιμούν στό στρωμένο τραπέζι όπου οί άφεντάδες κάθουνται ναρκωμένοι άπό τό βαρύ φαγοπότι. `Η χίμαιρα φλογίζει τά πρόσωπα πού κάνουν έφοδο’ οί αάλοι, έκείνοι πού κάθουνται, γρικούν ξάφνού τή βουή καί στρέφουνται’ στήν άρχή γελούν, ύστερα χλωμιάζούν, σκύβουν άνήσνχοι κάτω καί διακρίνουν - οί δούλοι τούς κι οί δούλες, οί κολίγοι, οί έργάτες, οί ξυπόλυτοι άνεβαίνουν. `Ιερή στιγμή ! Οί μεγαλύτεροι άίθλοι στή σκέιμη, στήν τέχνη καί στήν πράξη γεννήθηκαν στ’ όρμητικό έτούτο άνηφόρισμα τού άνθρώπο.
Συντάζουνται οί άφεντάδες ν’ άντισταθούν, άντιστέκουνται μά όλη ή φόρα τού καιρού μας είναι ένάντιά τούς - έφαγαν, ήπιαν, δημιούργησαν έναν πολιτισμό, ξεθύμαναν, έφτασε ή στερνή μορφή τού χρέους τους : νά έξαφανιστούν...
Αύτός είναι ό νόμος, έτσι μονάχα ή ζωή μπορεί ν’ άνανεωΘεί καί νά προχωρήσει.
Ποιό ’ναι λοιπόν τό χρέος μας ; Καλά να ξεχωρίσούμε τήν ίστορική στιγμή πού ζούμε καί νά τοποθετήσούμε συνειδητά, σέ όρισμένο στρατόπεδο τή μικρή μας ένέργεια ...
Νίκος Καζαντζάκης [= Nikos Kazantzakis ]
(’Αναφορά στόν Γκρέκο)
Αναρχικοί Χανίων
---
sources :
Oli̱ i̱ gi̱s einai mia Pompi̱ïa
Aigi̱ o̱ra prin apo ti̱n ekri̱xi̱
Vlépo̱ tá plí̱thi̱ poú ádikoúntai kaí peinoún ná kimoún stó stro̱méno trapézi ópou oí áfentádes káthountai narko̱ménoi ápó tó varý fagopóti. `I̱ chímaira flogízei tá próso̱pa poú kánoun éfodo’ oí aáloi, ékeínoi poú káthountai, grikoún xáfnoú tí̱ vouí̱ kaí stréfountai’ stí̱n árchí̱ geloún, ýstera chlo̱miázoún, skývoun ání̱sn’choi káto̱ kaí diakrínoun - oí doúloi toús ki oí doúles, oí kolígoi, oí érgátes, oí xypólytoi ánevaínoun. `Ierí̱ stigmí̱ ! Oí megalýteroi áíthloi stí̱ skéimi̱, stí̱n téchni̱ kaí stí̱n práxi̱ genní̱thi̱kan st’ órmi̱tikó étoúto áni̱fórisma toú ánthró̱po.
Syntázountai oí áfentádes n’ ántistathoún, ántistékountai má óli̱ í̱ fóra toú kairoú mas eínai énántiá toús - éfagan, í̱pian, di̱mioúrgi̱san énan politismó, xethýmanan, éftase í̱ sterní̱ morfí̱ toú chréous tous :̱ ná éxafanistoún...
Áf̱tós eïnai ó nómos, étsi monácha í̱ zo̱í̱ boreí n’ ánaneo̱Theí kaí ná procho̱rí̱sei.
Poió ’nai loipón tó chréos mas ? Kalá na xecho̱rísoúme tí̱n ístorikí̱ stigmí̱ poú zoúme kaí ná topothetí̱soúme syneidi̱tá, sé órisméno stratópedo tí̱ mikrí̱ mas énérgeia ...
Níkos Kazantzáki̱s
(’Anaforá stón Nkréko)
Anarchikoí Chanío̱n