[Zwart behang, jaargang 2 Nr 12-okt 88]

descriptif :

[ texte (journal mural / Newspaper poster) ; photos ]

texte :

Ⓐ

Zwart behang

Zwart behang is een uitgave van het Landelijk anarchisties overleg-voor info : Baarshof 17 Tilburg — Jaargang 2 Nr 12-okt 88

Wit Australië heeft zwarte geschiedenis !!

een aboriginal man aan het woord : "In 1770 kwam een witte zeeman aanzetten met een boot uit Engeland en zei :-dit land is Terra Nullius. Braakliggende woestenij en onbewoond. Hij hees een stuk vod aan een stok als het merkteken van de witte man en zei dat het hele land toebehoorde aan de Koning van Engeland. Meer witten kwamen op 26 januari 1788 en toen schoten ze ons neer omdat zij meenden dat wij op het terrein van de engelse koning stonden. Op één of andere manier meende hij dat zijn vod en zijn stuk papier hem ’t recht gaven, en hij nam ons recht op leven, op land en op een eerlijke deal af, en toen de meesten van ons doodgeschoten waren, duwde hij ons in veekampen, vluchtelingenkampen waar we vandaag nog zijn".

Fest ?

1988, het tw2ehondertste jaar van de kolonisatie van Australië door Europeanen-witte-. Op dit moment zijn er nog maar 200.000 van de oorspronkelijke bewoners, de Aborigenes. Zij moeten toezien hoe de 14 miljoen witte inwoners vieren dat 200 jaar geleden een handje vol Europese voorvaderen voet aan wal zetten en begin maakten met de uitmoording van de toen ca 2 miljoen aanwezige Aborigenes.

200 jaar kolonisatie

De Aborigenes leefden naar schatting al zo’n 40000 jaar in Australië toen de Engelse kolonisten onder "goddelijke gezag", in 1788 bezit namen van het land. Noch in 1788 noch daarna is er over het Aboriginal land onderhandeld, De Europeanen beschouwden de Aborigines als een minderwaardig soort mens, gelijkwaardig aan dieren, waarmee ze konden doen en laten wat zij wilden. De hele 19e en 20e eeuw werden de Aborigines eenvoudig verdreven of vermoord als de blanken hun land wilden hebben. Voorzover de overlevenden niet als slaven werden tewerkgesteld, werden ze uitbetaald met rum zodat ze aan de drank raakten. Ze werden gemarteld en uitgebuit en vielen op grote schaal ten prooi aan allerlei geïnporteerde ziekten, waartegen ze geen verweer hadden. De vrouwen werden gedwongen zich te prostitueren en kinderen werden van hunouders weggeroofd an hen een westerse "beschaving" bij te brengen.

De laatste slag

Alleen de Aborigines in de meest ontoegankelijke afgelegen en onvruchtbare gebieden bleef kontakt met de europese expansiedrift aanvankelijk bespaard. Maar ook daar kant nu verandering in nu de laatste jaren juist daar, in de bergen en de woestijnen van Noord- West- en Centraal Australië een overvloed aan bodemschatten zijn ontdekt. Steenkool, ijzererts, goud, zilver, diamant, uranium, het kant allemaal in grote hoeveelheden voor. Australië is bezig met een jacht naar grond-stoffen, waarmee de Aborigenes, zoals het er nu naar uit ziet, hun laatste stukjes land zullen kwijtraken. Ook nu nog denken de witten recht te hebben op het land.

De huidige situatie

De 200.000 Aborigenes vormen een gekleurde "derde" wereld enklave binnen het "beschaafde" Australië. Op het gebied van mensenrechten, huisvesting, voedselvoorziening, gezondheidszorg, onderwijs, werkgelegenheid en eigendomsverhoudingen warden zij door de witte samenleving gediskrimineerd, verwaarloosd en uitgebuit. De kindersterfte is drie maal zo hoog als onder de rest van de bevolking. De gemiddelde levensverwachting van een Aborigine is 52., 20 jaar korter dan die van zijn witte, mede Australiër. Gedurende die tijd ontvangt hij slechter onderwijs, is hij of zij vaker en langduriger ziek en loopt hij bovendien zo’n 13 maal grotere kans an in de gevangenis te belanden dan degenen die zijn/haar enige oorspronkelijke bezit, het land en daarmee de kultuur, hebben afgenomen, de witten. En sinds 1980 zijn in die gevangenissen 108 Aborigines gestorven onder zeer bedenkelijke omstandigheden : verwaarlozing, afranzelingen door witte bewakers. Een van de eksessen in een racistiese staat !

Nederland en het feest ?

Net zoals bij engelsen zitten er veel nederlanders is het ’land van melk en honing’, het land waar in de jaren 50 en 60 duizenden nederlanders naartoe emigreerden. Voorwaar een reden vee, Nederland uk’ aan dit schijnheilige feest mee te doen. Een greep : -de PTT heeft een speciale postzegel uitgegeven ; -een brosjure van het ministerie van Onderwijs en Wetenschappen voor nederlandse scholen : een brosjure vol racisme en diskriminerende opmerking-over Aborigines ;
- bekende nederlanders- als Mulisch, Nooteboom en koningin Beatrix- die de witte festiviteiten op komen luisteren (Beatrix gaat eind oktober).

Dat bij deze aktiviteiten geen, nauwelijks of onjuiste informatie zal worden gegeven over de huidige situatie van de Aborigines ligt voor de hand. Dat zou te pijnlijk zijn. Niet in de laatste plaats vanwege de nederlandse bijdrage aan de kolonisatie van Australië.

Geen feest

De Aborigines zijn vreemdelingen in hun eigen land geworden, uitgebuit, uitgemoord, vertrapt en gediskrimineerd. Voorwaar geen reden tot feest, een feest dat zeker geen ondersteuning vanuit Europa verdient ! Nederland dient de festiviteiten te boykotten. Aboriginal vertegenvoordigers roepen NL op niet mee te doen. Laat je protest horen. Schrijf of bel naar iedereen die op bezoek gaat of mee doet, vertel over de wantoestanden in Australië !

In de woorden van Yunupingu, een traditionele Aborigine uit Noord-Australië :

Dit jaar zullen we ons terugtrekken op ons land, en we zullen treuren om onze mensen en onze talen die zijn uitgemoord tijdens jullie korte verblijf met ons. Wij zullen geen miljoenen uitgeven aan advertenties, of spelletjes bedenken die volwassen mensen dan moeten gaan spelen, en we zullen geen monumenten bouwen.

Dat hoeven we niet Le doen. Onze manier van vieren en onze ceremonies komen voort uit ons dagelijks leven. Wij hoeven niets te forceren of op te sieren. Het leven zelf is onze viering. En door op onze manier te leven, laten we ons respect voor het land zien, niet voor de daden van individuen.

Het is ons geloof dat het land, de aarde, deze viering van ons nodig heeft — als bewijs dat we er nog steeds om geven, om Le overleven en te kunnen groeien.

Normaal gesproken houden we deze dingen voor onszelf. Maar nu, als wij iets vieren, wanneer we onze liefde en zorg voor het land herbevestigen, wanneer we duidelijk stellen dat we hebben overleefd, hopen we dat jullie door hebben wat wij doen. Wij hopen dat jullie nadenken over hetgeen wij zeggen. Dit hopen we, omdat we willen dat jullie zullen beginnen te begrijpen wat het betekent om om het land te geven. Helaas hebben jullie in de korte periode dat jullie hier zijn daar weinig blijk van gegeven. Jullie hebben het water vervuild ; planten, dieren en vogels vernietigd ; ons bijna uitgeroeid ; de lucht vergiftigd ; erosie en overstromingen veroorzaakt en woestijnen gecreëerd waar eens bossen waren.

Jullie kunnen zo niet doorgaan. Zonder respect voor het land zijn we allemaal verloren.

Wij kunnen waarde hechten aan het land waarop we leven, maar niet aan ’t land dat jullie hebben gestolen en kapot hebben gemaakt. Pas als jullie om het land gaan geven zoals wij dat doen, kan er sprake zijn van hoop.

Dus — luister eens goed naar onze boodschap dit jaar, en denk er over na. En kijk dan eens goed naar jezelf : met die puinhoop die jullie van ons land hebben gemaakt — denk je werkelijk dat je iets te vieren hebt ?

Staande op deze toren en uitkijkend over het land, kun je duidelijk zien wat de blanken in 200 jaar tijd hebben gedaan. Eigenlijk heb ik op deze plaats niet langer het gevoel op, Aboriginal land te zijn. We hebben gehoord dat jullie koningin dit zogenaamde 200-jarige bestaan van Australië wil gaan vieren. Zij Moet zich realiseren dat ze hier de handen komt schudden van de onderdrukker van de Aborigines. Wij hopen, en dit vragen we de mensen in Nederland, dat dit bezoek kan worden voorkomen.

---

Aborigine vlag [vlag]
Zwart — de autochtone ’Aboriginal" bevolking
Rood — het land en het bloed vergoten bij de verdediging van t land
Geel — de Zon schenker van al het leven

---

ABSOC 88 — Voor meer informatie

ABSOC (aboriginal Solidariteits Campagne)
Postbus 4090, 1009 AB Amsterdam
tel. : 022-938625
of
Walstraat 21, 7511 GE Enschede
tel. : 053-318050 (di van 1400-1600 uur)

Verder lezen ? :

De dromtijf, verhalen van de australiese aborigines
Ankh-Hermes, Deventer (1983)

200 jaar onderdrukking, bundel van div artikelen
PIK/ABSOC, Walstraat 21 Enschede

Australische Aborigines in verzet
XminY weerwerk Noordermarkt 26 Amsterdam

ABSOC 88 nieuwsbrief
postbus 4090, 1009 AB Amsterdam

---

sources :

Encre noir ou brune ?