Catégories : 1b — Illustration… - 4a — Lieu de l’édition - 4b1 — Nom de l’éditeur (org. éditrice, ...) - 4c1 — date de parution - 4d — Nom de l’imprimeur - Affiches par pays - Lieux d’archivages - Liste des thèmes - Géographie, géopolitique et Histoire - Noms cités (± liste positive) - Presse citée - Symboles - Vie des mouvements

A cerclé (A encerclé) Ⓐ

 

« Conçu par Tomás Ibañez et réalisé graphiquement par René Darras » (L’histoire véridique du
A). Voir aussi l’article « La véridique histoire du A cerclé ».

Au moins 105 cartes postales anarchistes parues avec ce nom. Voir sur Cartoliste.

 

Affichage par année ⇒

982 affiches :

 












    [De werkelijke crisis is het dagelijks leven : vrijheid begint met de vernietiging van de gevangenismaatschappij]

    notice :
    Image (fixe ; à 2 dimensions)
    [    De werkelijke crisis is het dagelijks leven : vrijheid begint met de vernietiging van de gevangenismaatschappij]. — [S.l.] : [s.n.], [ & ante]. — 1 affiche (impr. photoméc.), coul. (deux  : noir , vert , papier blanc ) ; 42 × 60 cm.
    • Affiches par pays  :
    • Lieux d’archivages  :
    • Liste des thèmes  : liberté  ; prison  ; soumission  ; vie_ quotidienne
    • Géographie, géopolitique et Histoire  :
    • Noms cités (± liste positive)  :
    • Presse citée  :
    • Vie des mouvements  :
    notes :
    descriptif :
    Symbole(s) utilisé(s) : —

    texte

    photo (Steve McQueen, en moto, franchissant des barbelés)

    texte :

    De werkelijke crisis is het dagelijks leven

    De zogenaamde keuzes die we maken, een veilige baan, een huis met hypotheek, een snelle auto en eenmaal per jaar een vakantie naar een exotisch oord om bij te komen van de dagelijkse stress, zijn allemaal vastgerot binnen hetzelfde kader, met de alsmaar toenemende tijdsdruk om zo snel mogelijk al onze taken af te krijgen om daarna te kunnen “genieten van het leven”.

    Maar wat valt er te genieten als het hele leven al bepaald is, als we weten dat dit zogenaamde geluk slechts van korte duur is, omdat we morgen onze “vrijheid” weer inruilen voor een slavenbestaan, aan de kettingen van de bazen en het geld ?

    Zou je niet liever met opgeheven hoofd weglopen in plaats van ontslagen te worden ? Zou je niet liever je baas in het gezicht spugen wanneer hij je vernedert, in plaats van het gelaten over je heen te laten gaan uit angst je miezerige baantje kwijt te raken ? Waar zijn we eigenlijk bang voor ?

    Zolang wij ons als geslagen honden blijven neerleggen bij het leven in een wereld die iedere dag meer de kenmerken van een gevangenis vertoont, en de regels accepteren die ons worden opgedrongen, zal het leven blijven wat het is : een valse werkelijkheid waarin al onze keuzes al voor ons gemaakt zijn.

    Onze verlangens treden buiten het veilige kader van de maatschappij, ze gaan er ver voorbij, tot aan een horizon waarvan we nu slechts kunnen dromen. Onze verlangens kunnen niet bevredigd worden door een wereld die uit alle macht probeert ze teniet te doen, een wereld die ons iedere dag meer opsluit binnen haar verstikkende grenzen.

    Vrijheid begint met de vernietiging van de gevangenismaatschappij

    sources :
     


































    [Anarchistische muurkrant, #1, april 2016]

    notice :
    Image (fixe ; à 2 dimensions)
    [    Anarchistische muurkrant, #1, april 2016]. — [S.l.] : Vrije Bond, . — 1 affiche (impr. photoméc.) : n. et b. ; 42 × 30 cm.
    • Affiches par pays  : Pays-Bas
    • Lieux d’archivages  :
    • Liste des thèmes  : police  ; révolte
    • Géographie, géopolitique et Histoire  :
    • Noms cités (± liste positive)  :
    • Presse citée  : Anarchistische muurkrant (2016-....)
    • Vie des mouvements  : journal mural
    notes :
    descriptif :
    Symbole(s) utilisé(s) :

    tekst

    tekening (instructies : “Draag gezichtbedekking”)

    texte :

    Anarchistische muurkrant

    Ⓐ
    #1, april 2016

    Weg met de politie en de staat. Leve de opstand

    Over de opstand in de Schilderswijk
    In de zomer van 2015 woedde er een opstand in de Haagse Schilderswijk. Een opstand tegen de dagelijkse onderdrukking en het racisme van de politie. Tegen de verstikkende realiteit van uitbuiting of werkloosheid. Een opstand van mensen die braken met de normaliteit van staatsrepressie : de rollen werden omgedraaid en de politie werd de straten uitgejaagd. De moord op Mitch Henriquez, de zoveelste racistische politiemoord. was de vonk die de opstand deed oplaaien. Laten wij niet vergeten. laten wij niet vergeven !

    Door politici, de media, moskeeën en allerlei buurtclubjes werd de opstand weggezet als een ordinaire rel. Als een criminele daad waarvan de daders hard gestraft moesten worden. Maar geloof niet hen, de organisaties die van subsidie van de staat overleven, zij die hun eigen agenda willen voeren over de ruggen van de onderdrukten, zij die de onderdrukten uitverkopen om met de machthebbers om de tafel te kunnen zitten. Dat mensen in wijken als de Schilderswijk worden onderdrukt is wel duidelijk. Niet aangenomen vanwege je naam of uitgebuit voor een hongerloontje terwijl de bazen, grote bedrijven. politici en banken zich verrijken.

    Het is de in de staat gentegreerde racistische zondebokpolitiek die mensen van kleur de schuld geeft van armoede, huisvestingsproblemen en bezuinigingen, enkel om mensen tegen elkaar uit te spelen Maar vluchtelingen. Marokkanen en Surinamers zijn niet de oorzaak van deze problemen Het probleem zijn de politici en de staat die alleen de belangen behartigen van de bazen en grote bedrijven. en het is de moordende politie die dat alles, kosten wat het kost, beschermt.

    De opstand in de zomer van 2015 was geen ordinaire rel. Het was een legitieme opstand tegen alles wat ons onderdrukt. Het was een opstand tegen de politie die ons op straat terroriseert. Tegen de controlewaanzin van cameratoezicht. ID controles en het zogenaamde ’zero-tolerance beleid’ die we alleen in arme wijken zien. Het was een opstand van een gemeenschap die zich niet langer door politieke spelletjes laat verdelen. Jaren lang is er gepraat en gevraagd om verandering maar niemand wilde luisteren Dan is de enige optie om keihard in opstand te komen Voor onze waardigheid, voor ons bestaan.

    Zij die in opstand kwamen en weigerden te buigen voor onderdrukking en repressie zijn de mensen die hun waardigheid niet zijn verloren. Het zijn juist die mensen die hoop bieden op een andere. een betere toekomst ! Laat deze zomer een hete zomer worden !

    Weg met de politie en de staat ! Leve de opstand ! Leve de anarchie !

    Draag gezichtbedekking
    Veel mensen zijn tijdens de opstand in de Schilderswijk gearresteerd door de Politie of later thuis van hun bed gelicht en de gevangenis in gegooid. Ook publiceerde de politie toto’s in de media van mensen die zij zochten. Het is belangrijk om tijdens acties en opstanden anoniem te blijven om het de politie niet te makkelijk te maken.

    Draag daarom altijd gezichtsbedekking zoals een bivakmuts of een sjaal er capuchon Hier onder vind je een beschrijving hoe ie in zes stapper van je t-shirt een bivakmuts kan maken Doe er ie voordeel mee bij de volgende opstand ot als je op pad gaat om de politie en de staat aan te vallen !

    Ⓐ

    sources :
     


    [Anarchistische muurkrant, #2, december 2016]

    notice :
    Image (fixe ; à 2 dimensions)
    [    Anarchistische muurkrant, #2, december 2016]. — [S.l.] : Vrije Bond, . — 1 affiche (impr. photoméc.) : n. et b. ; 42 × 30 cm.
    • Affiches par pays  : Pays-Bas
    • Lieux d’archivages  :
    • Liste des thèmes  : censure  ; police
    • Géographie, géopolitique et Histoire  :
    • Noms cités (± liste positive)  :
    • Presse citée  : Anarchistische muurkrant (2016-....)
    • Vie des mouvements  : journal mural
    notes :
    descriptif :
    Symbole(s) utilisé(s) : —

    tekst

    tekening

    texte :

    Anarchistische muurkrant

    Ⓐ
    #2, december 2016

    Vernietig de grenzen van fort Europa

    Over de militarisering van grenzn
    Terwijl producten en geldstromen vrij over de wereld kunnen reizen worden er hekken opgetrokken dwars door het Europese landschap. Militairen en agenten worden naar de grenzen gestuurd en duizenden mensen opgesloten in de concentratiekampen van het heden.

    De grenzen van fort Europa zijn gesloten, de hekken opgetrokken uit staal en prikkeldraad. de zeeën afgesloten door militairen. Mensen die een helse tocht hebben ondernomen opzoek naar een beter leven worden bestempeld als ongewenst. De hetze tegen migranten word volop gevoerd om maar niet te hoeven zien wat de werkelijke problemen zijn die ons allen aangaan. De nekken aan de grenzen en de militarisering van de straten zijn niet bedoeld om ons te beschermen tegen een zogenaamde vloedgolf van vluchtelingen. De grenzen zijn er voor om de elite te beschermen en zijn niets meer dan de tentakels van de al controlerende en repressieve staat. Die staat, die er alles aan doet om iedereen in het gareel te houden. het gareel van werk, uitbuiting en onderdrukking.

    Want aan de wortels van de grote migratiestromen liggen de westerse oorlogen om grondstoffen. de wapenhandel en uitbuiting. Deze oorlogen die onder het mom van oa terrorisme bestrijding worden gevoerd zijn niets meer dan een gewelddadige handelsmissie om de zakken te vullen van grote bedrijven, hun managers en bazen. En terwijl zij zich kunnen blijven verreiken mogen de mensen in Nederland en overal over de wereld elke dag zich kapot werken om te kunnen overleven. om zo diezelfde zakken te blijven vullen.

    En dat is nou juist wat ons verbind. niet alleen dat we allen mens zijn maar dat we allen onderhevig zijn aan dezelfde sociale constructie van uitbuiting en onderdrukking. We moeten niet meegaan in de zondebok-politiek van vluchtelingen de schuld geven van allerhande sociale problemen zoals huisvesting en armoede. Het zijn niet de migranten die deze problemen veroorzaken. Het zijn de bazen en de uitbuiters. Het gehele partijpolitieke spectrum van links tot rechts iaat het toe dat betaalbare woningen worden gesloopt en er alleen nog luxe appartementen voor terugkomen en houd armoede in stand. Omdat het niet in hun interesse is werkelijke gelijkheid te bewerkstelligen. omdat met werkelijke gelijkheid ze niet meer kunnen profiteren en hun vriendjes van grote bedrijven zich niet meer eindeloos kunnen verrijken.

    Door de grenzen en straten te militariseren met agenten met machinegeweren op de hoek van de straat en met militairenpolitie laat de staat slechts zien dat zij met geweld iedereen kunnen dwingen te doen wat zij willen. Dat ze iedereen in de rij kunnen laten lopen om hun belangen na te streven in plaats van werkelijke vrijheid. Maar niets is minder waar, we kunnen en moeten de kettingen van de onderdrukking verbreken. Willen we werkelijk vrij zijn dan moeten we juist die staat, die militarisering en hun grenzen aanvallen en vernietigen. Vernietigd de grenzen zodat we allen in vrijheid kunnen leven.

    Repressie tegen Muurkrant
    De eerste Anarchistische Muurkrant maakte de politie en het Openbaar Ministerie behoorlijk zenuwachtig. Bij het plakken van de eerste Muurkrant. met cie titel ’Weg met de politie en de staat ! Leve de opstand !’ over de opstand in de Schilderswijk in 2015 werd in Den Haag een kameraad opgepakt.

    Hij werd door het OM beschuldigd var opruiing tegen het gezag en aanzetten tot haat. In de rechtszaak die volgde werd acht weken celstraf geèist. Uiteindelijk kwam de rechter tot vrijspraak maar het OM legt zich daar niet bij neer en is in hoger beroep gegaan.

    Ondanks deze vervolging zijn er na de arrestatie nog volop Muurkranten geplakt en verspreid. We laten ons niet de mondsnoeren en zijn niet geinteresseerd wat de politie en het OM van de teksten die op de Muurkrant staan vind. Dus hier de nieuwe Anarchistische Muurkrant !

    Je kan de Muurkrant ook downloaden en zelf aanplakken en verspreiden. Kijk voor ie download en de vorige Muurkant op :
    autonomendenhaag.wordpress com

    Ⓐ

    sources :
     




    [Appel pour un mois contre la police]

    notice :
    Image (fixe ; à 2 dimensions)
    [    Appel pour un mois contre la police]. — Montréal : Montréal contre-information = Montreal counter-information = MTL Contre-info, . — 1 affiche (impr. photoméc.), coul. (trois  : noir , bleu , jaune , papier blanc ) ; 43 × 28 cm.
    • Affiches par pays  : Canada
    • Lieux d’archivages  :
    • Liste des thèmes  : contrôle social  ; insurrectionnalisme  ; police  ; révolte
    • Géographie, géopolitique et Histoire  :
    • Noms cités (± liste positive)  :
    • Presse citée  :
    • Vie des mouvements  :
    notes :
    descriptif :
    Symbole(s) utilisé(s) :

    texte

    dessins (loups attaquants la police et une prison et slogan « Destroy what destroy you » ; jeune femme voilée par ses cheveux)

    texte :

    Appel pour un mois contre la police

    Plus tôt aujourd’hui (5 mars, 2016), à 18h, quelques ami.es ont attaqué un véhicule du SPVM stationné à l’extérieur du métro Charlevoix dans le quartier de Pointe-Saint-Charles à Montréal en crevant les pneus et fracassant les vitres.

    Nous voulons nous servir de cette attaque en tant qu’appel à des actions contre la police à Montréal entre aujourd’hui et la fin du mois de mars.

    À l’approche de la manifestation annuelle contre la « brutalité policière », nous aimerions nous éloigner d’une combativité limitée à ces seules manifestations, auxquelles les forces policières ont amplement l’occasion de se préparer et après lesquelles la paix sociale est facilement rétablie. Nous voulons montrer que la police est vulnérable au sabotage, et que ceci est possible à chaque jour de l’année. Nous voulons que la peur change de camp. Nous voulons encourager l’espace anarchiste montréalais à expérimenter une offensive diffuse contre les opérations quotidiennes de la police, pas seulement le 15 mars, mais durant tout le mois à venir. Nous avons dispersé des copies de ce tract près du véhicule vandalisé :

    Pourquoi nous attaquons la police

    Si vous lisez ceci, vous vous demandez probablement pourquoi quelques individus masqués viennent de vandaliser la voiture de police qui est devant vous.

    Ça a été plutôt facile de gâcher la journée de ces flics ; nous portions des foulards, chapeaux et gants pour dissimuler notre identité, et avons dédié vingt secondes à cette action directe, pendant qu’un.e de nous était bien positionné.e pour guetter l’éventualité d’un.e policiè.re tentant de retourner vers le véhicule. Nous avons couru jusqu’au prochain coin de rue, avons changé de vêtements extérieurs pour modifier notre apparence tout en gardant nos foulards, et avons calmement réintégré la foule en nous éloignant.

    Permettez-nous de nous présenter ; nous sommes celles et ceux qui ne se sont jamais senti.es satisfait.es de suivre le programme métro-boulot-dodo auquel l’école nous prépare ; nous sommes celles et ceux qui voient un flic et reconnaissent l’héritage de domination qu’ils représentent et appliquent ; nous sommes celles et ceux qui veulent lutter pour détruire l’État, l’économie, les structures qui nous forcent à nous conformer aux rôles prédéterminés d’« homme » et de « femme », et toutes les violences quotidiennes innombrables que cette société nous impose. Nous voulons détruire ce qui nous détruit, tout en amorçant simultanément la création d’un monde moins misérable que celui-ci.

    Nous ne sommes pas dupé.es par les réformes que l’État nous offre pour atténuer ces sentiments, parce que nous reconnaissons l’absurdité de simplement ajuster les réglages de cette société-machine létale, et la nécessité de mettre feu à ses panneaux électriques. Nous voulons une rupture révolutionnaire d’avec la vie quotidienne qui nous enferme dans le travail et les relations sociales acceptables. En dehors des émeutes et des rébellions de grande échelle, nous vivons ce désir pour quelque chose de nouveau en sabotant les systèmes de domination par tous les moyens qui nous sont possibles.

    Plusieurs d’entre nous se disent anarchistes, mais l’important n’est pas le nom que l’on se donne, mais plutôt le combat riche et inspirant contre l’autorité auquel nos actions et projets participent. Pour nous, une voiture de police qui ne peut plus patrouiller le quartier suggère l’objectif plus large de mettre le système de flicage, de prisons et de tribunaux hors d’état de nuire, parce que ce système de répression et de contrôle n’a jamais été et ne sera jamais autre chose qu’un obstacle à notre liberté. Il sert et protège les puissants – les institutions et les personnes qui ont beaucoup plus de contrôle sur la manière dont nous vivons nos vies que nous-mêmes.

    Nous espérons que le fracas de ces vitres de voiture de police résonne en vous, et que vous êtes également dégoûté.es par tout.e citoyen.ne obéissant.e assimilant cette attaque à une atteinte à sa propre sécurité. Encore et encore, nous constatons que les flics ne font qu’empirer nos vies. Quand il y a un violeur dans notre quartier, nous préférons de loin voir un groupe s’auto-organiser et répondre à coups de bâton de base-ball dans les genoux du violeur que de voir un.e survivant.e traîné.e à travers les tribunaux et humilié.e à chaque étape. Nous préférons de loin voir les personnes de notre quartier qui sont confinées dans la misère par leurs patrons et proprios s’organiser pour piller un IGA ou dévaliser un commerce yuppie plutôt que de les voir se voler entre elles et de se dénoncer mutuellement à la police.

    À chaque année, le 15 mars, il y a une manifestation contre la « brutalité policière ». Si nous voulons vraiment avoir la chance de vivre des vies libres, il faut amener le combat au-delà de la simple dénonciation de la « brutalité » ou des « excès » du SPVM. Nous devons comprendre que la violence brutale et la coercition sont intrinsèques à l’existence même de la police. Nous refusons le narratif dont nous gavent l’État et les médias – selon lequel certains individus parmi les forces policières constitueraient le problème, et non la police en tant que telle et le monde qu’elle défend. Voici pourquoi lorsque plusieurs d’entre nous se rejoignent dans les rues, c’est contre toute police, et nous emmenons avec nous des roches et des feux d’artifice que nous leur jetons de derrière nos barricades. Nous vous invitons à nous y retrouver, et à partager cette révolte en actes.

    À la prochaine, Vos anarchistes de quartier amicaux

    MTLCOUNTER-INFO.ORG

    sources :

    Une des 24 affiches parue avec Montréal contre-information nº 1 (hiver 2015-hiver 2017).

    https://mtlcontreinfo.org/wp-content/uploads/2017/03/MTLCI-affiches.pdf
    https://mtlcounterinfo.org/for-a-month-against-police/
    https://mtlcontreinfo.org/wp-content/uploads/2016/03/antipolice.pdf


    2016
    2016
    Affiches liées